Inwonerparticipatie (of zoals sommigen het ook wel noemen, burgerparticipatie is een actueel item. Inwoners verwachten op dit gebied meer van gemeenten. Gemeenten maken hierin ook stappen. Soms grote stappen, soms kleine stappen.
Verwachtingen managen is dan essentieel om misverstanden te voorkomen. Wil je als gemeente inwoners alleen maar informeren, geef dan niet de indruk dat je hen wilt laten meebeslissen. De participatieladder is daar een handig hulpmiddel bij.
Oorspronkelijk is de participatieladder bedacht en beschreven door Sherry Arnstein (1969)
Samenvatting Wikipedia over Participation
In Nederland wordt (een vereenvoudigde vorm van) de participatieladder op twee verschillende wijze gehanteerd. Als eerste als indicatie van deelname aan de arbeidsmarkt en daarnaast in de eerdergenoemde context, als inwonerparticipatie. Hiervoor wordt veel de participatieladder van Edelenbos e.a. (1998) gehanteerd. Deze is minder uitgebreid mist stappen, zoals manipulatie, therapie, “placation” (schijninspraak, zonder wezenlijke macht) en “delegated power” (aan inwoners gedeleerde macht).
Bij inwonerparticipatie is het belangrijk dat de gemeente per onderwerp inwoners helder informeert over de aard van de gevraagde participatie. Gaat het om informeren, terwijl inwoners denken (mee te mogen ) beslissen, dan ligt het conflict al bijna open op tafel.
Bronnen: